Istraživanjem pola u okviru populacije zelenih morski kornjača u Pacifiku, na severnoj obali Australije, naučnici su došli do podatka da je čak 99% populacije ove vrste ženskog pola.
Pol morske kornjače se teško može vizuelno uočiti, tako da su istraživači pribegli drugačijem metodu. Oni su trkačkim čamcima, skifovima, plovili iz dubine ka kornjačama i na taj način ih usmeravali do obale. Kada bi se kornjače našle na obali, istraživači su od svake od njih uzeli uzorak DNK, uz šta su i napravili male rezove kako bi im pregledali polne žlezde.
S obzirom na to da je pol morske kornjače određen temperaturom peska u kome se jaja inkubiraju, naučnici su zbog klimatskih promena i rasta temperature vazduha i okeana i pre istraživanja očekivali da će biti više ženki.
Međutim, rezultati su i za njih bili iznenađujući. Zaključili su da broj ženki pacifičke zelene morske kornjače, premašuje broj mužjaka u odnosu čak 116 prema 1!
„Ovo je ekstremno – velikim slovima EKSTREMNO, uzvičnik za ekstremno“, rekla je za National Geographic naučnica Kamrin Alen iz Nacionalne uprave za okeane i atmosferu na Havajima i dodaje da je problem jer se govori o „šačici mužjaka, uz stotine i stotine ženki“.
KLIMA101 NEDELJNI NEWSLETTER
Tok istraživanja
Zelene morske kornjače mogu dostići težinu od 500 kilograma i odlikuje ih oklop u obliku srca prečnika 1,2 metra ili više. Prvenstveno se gnezde na samo dva mesta – grupi ostrva u blizini Brizbejna duž južnog Velikog koralnog grebena i udaljenom Rejn ostrvu na kom se nalaze samo pesak i trava, 1200 kilometara severno.
Nekoliko godina nakon što se potomstvo izlegne sa bilo kog od ovih mesta, pridružuju se ostatku populacije i plivaju u plitkim vodama u Koralnom moru, gde mogu da se zadrže 25 godina, ili više od toga, nakon čega se vraćaju na jedan od ova dva regiona za parenje.
Naučnici su želeli da saznaju da li su klimatske promene već izmenile odnos između muških i ženskih mladunaca. Koristeći genetske testove, shvatili su da mogu da prate kornjače svih starosnih grupa od područja za ishranu do određenih mesta na kojima izležu jaja. Ipak, ovim demografskim podacima nedostajao bi važan detalj, pol kornjača, zbog čega su odlučili da se posebno fokusiraju na istraživanje pola mladunaca.
Međutim, otežavajuća okolnost bila je što je činjenica da je tek nakon sazrevanja kornjače moguće da se njen pol prepozna vizuelnim putem, i to posmatrajući rep. Naime, rep mužjaka je malo duži od repa ženki.
Dok kornjače ne steknu zrelost, moraju da prođu decenije, zbog čega naučnici često koriste laparoskopiju, ubacujući tanku cevčicu kroz usta svake jedinke kako bi pregledali njene organe. Ali to je invazivno i nije tako praktično kada se istraživanje vrši na nekoliko stotina jedinki, zbog čega su odlučili da u svom istraživanju pol kornjača određuju uzimajući uzorak krvi svake kornjače i proveravajući nivo hormona.
Zapanjujući rezultati
Istraživanje je pokazalo da se na ostrvu Rejn već najmanje 20 godina izležu gotovo samo ženke zelenih morskih kornjača. To nije mala stvar, jer ovo ostrvo veličine osamdeset hektara i s njim povezani koralni grebeni predstavljaju jedno od najvećih staništa zelenih morskih kornjačama na Zemlji, gde se gnezdi više od 200.000 kornjača. Tokom sezone na ovom mestu može se odjednom nastaniti 18.000 kornjača, a zabrinjavajuće je što su sve jedinke uglavnom ženke.
Budući da su naučnici takođe mogli da utvrde grubu starost kornjača, došli su do još jednog zabrinjavajućeg otkrića. Duž tog dela severnog Velikog koralnog grebena, gde je sve veća toplota dovela do značajnog izbeljavanja korala poslednjih godina, razlika u brojnosti ženki i mužjaka vremenom je postajala sve veća. Kornjače koje su se tamo izlegle oko 1970-ih i 1980-ih takođe su bile uglavnom ženskog pola, ali odnos između ženki i mužjaka je iznosio 6 prema 1.
Do bitnog dokaza da povećanje temperature utiče na razliku u broju mužjaka i ženki mladunaca došlo se nastavkom ovog istraživanja na južnom delu grebena u blizini Brizbejna, gde temperature nisu porasle toliko i gde su korali prilično zdravi. Na ovom mestu, broj mužjaka nije alarmantno nizak, iako ima duplo više ženki.
„Veliki koralni greben je jedno od najvećih staništa genetski različitih populacija morskih kornjača na svetu“, objašnjava Alen i dodaje da je zastrašujuće kada se shvati da slična istraživanja treba da se obave i u staništima kornjača u drugim delovima sveta, gde je njihova populacija već znatno opala.
Rezultati istraživanja koji su objavljeni u časopisu Current Biology Monday, samo su jedni u nizu kojima se potvrđuje da porast globalne temperature može da populaciju morskih kornjača pretvori u populaciju ženki.
Svakako, ovo istraživanje predstavlja najdetaljniji pogled dosad na veličinu ovog problema, nakon čega se postavljaju nova pitanja o globalnim rizicima za morske kornjače, ali i za druge vrste čiji opastanak zavisi od temperature – od aligatora i iguana do srebrnih riba, koje su važni stanovnici mnogih ekosistema.
